Bitwa pod Gembloux (1940)

Ten artykuł dotyczy bitwy z 1940 roku. Zobacz też: inne bitwy pod Gembloux.

Bitwa pod Gembloux

II wojna światowa, front zachodni, kampania belgijska
Schemat bitwy
Czas	14–15 maja 1940
Miejsce	Gembloux i okoliczne miejscowości
Terytorium	Belgia
Przyczyna	kontynuacja bitwy pod Hannut
Wynik	nierozstrzygnięta
Strony konfliktu
Francja  Maroko Francuskie  III Rzesza
Dowódcy
René Prioux Erich Hoepner Viktor von Schwedler
Siły
3 dywizje zmotoryzowane, 3 dywizje piechoty 2 dywizje pancerne, 3 dywizje piechoty
Straty
2000 zabitych, rannych i zaginionych 304 zabitych, 413 rannych, 29 zaginionych, 33–37 proc. czołgów
Położenie na mapie Belgii miejsce bitwy
50°36′00,0″N 4°39′57,6″E/50,600000 4,666000

Bitwa pod Gembloux – starcie zbrojne stoczone pomiędzy siłami francuskimi i niemieckimi w dniach 14–15 maja 1940 roku podczas kampanii belgijskiej II wojny światowej.

10 maja 1940 roku niemiecki Wehrmacht zaatakował Francję, Luksemburg, Holandię i Belgię w ramach planu operacyjnego Fall Gelb. Armie alianckie odpowiedziały wdrożeniem planu Dyle, mającym na celu powstrzymanie wroga w Belgii, wierząc, że jest to główna oś ataku Niemców. Alianci zobowiązali się do obrony terytorium Belgii w dniu niemieckiej inwazji, a 12 maja Niemcy rozpoczęli drugą część operacji Fall Gelb, „plan Mansteina”, posuwając się przez Ardeny, aby dotrzeć do kanału La Manche oraz odciąć siły aliantów w Belgii oraz i północnej Francji.

Nieświadoma tego, że niemiecka inwazja na kraje Beneluksu była tylko przynętą, armia francuska zamierzała powstrzymać niemieckie natarcie na środkową Belgię i Francję na dwóch pozycjach obronnych pod miastami Hannut i Gembloux. Francuska 1 Armia, najpotężniejsza w tamtym czasie armia aliantów, miała bronić osi Gembloux–Wavre. Francuski Korpus Kawalerii gen. René Priouxa udał się do Hannut, aby osłonić rozmieszczenie reszty sił 1 Armii pod Gembloux, opóźniając niemieckie natarcie.

Po bitwie pod Hannut w dniach 12–14 maja, stoczonej około 35 km na północny wschód, Francuzi wycofali się w kierunku Gembloux i głównej pozycji obronnej na froncie belgijskim. Przez dwa dni Francuzi odpierali ataki elementów niemieckiej 6 Armii. Niespodziewane uderzenie przez Ardeny i przekroczenie przez Niemców Mozy pod Sedanem zmusił jednak 1 Armię do wycofania się z Gembloux, a następnie z powrotem za francuską granicę w kierunku Lille. Odwrót zdezorganizował obronę aliantów na centralnym odcinku frontu belgijskiego, a wojska niemieckie zajęły środkową Belgię. Ze strategicznego punktu widzenia bitwa nie przyniosła rozstrzygnięcia – utrzymała francuską 1 Armię od Sedanu, co pozwoliło Niemcom osiągnąć strategiczne cele planu Fall Gelb, lecz 1 Armia zachowała zdolność bojową i podczas oblężenia Lille odciągnęła siły niemieckie od natarcia pod Dunkierką, co pozwoliło Brytyjskiemu Korpusowi Ekspedycyjnemu oraz znacznym siłom francuskim i belgijskim na ucieczkę z kontynentu.